Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata wraz
z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
Mgławica Tarantula
Źródło i prawa autorskie:
Peter Ward (Obserwatorium Barden Ridge)
Opis: Mgławica Tarantula, znana również, jako 30 Doradus, jest czymś więcej, niż olbrzymim, mającym średnicę ponad tysiąca lat świetlnych, obszarem gwiazdotwórczym, w pobliskiej galaktyce satelitarnej -- Wielkim Obłoku Magellana. Położona jakieś 180 tysięcy lat świetlnych stąd, jest największym i najburzliwszym z regionów formowania się gwiazd w całej Grupie Lokalnej Galaktyk. Ten kosmiczny pajęczak rozciąga się na całą szerokość powyższego efektownego złożenia zdjęć, wykonanego poprzez połączenie obrazów zdjęć w wąskich pasmach, wyśrodkowanych na emisji atomów zjonizowanego wodoru i tlenu. Obecne w Tarantuli (NGC 2070), intensywne promieniowanie, wiatry gwiazdowe i fale uderzeniowe, generowane przez wybuchy supernowych w gromadzie pełnej masywnych, młodych gwiazd, skatalogowanej, jako R136, zasilają poświatę mgławicy i kształtują jej przypominające odnóża pająka włókna. Dookoła Tarantuli znajdują się także inne obszary formowania się gwiazd, bogate w młode gromady, włókna i rozdęte obłoki w kształcie bąbli. W rzeczywistości na ujęciu tym, na lewo od środka, widać też najbliższą nam supernową, jaka pojawiła się na niebie w czasach nowożytnych -- SN 1987A. Te pełne bogactw pole widzenia rozciąga się na niebie na około 1°, lub inaczej na dwie średnice Księżyca. Leży ono w południowym gwiazdozbiorze Złotej Ryby (Dorado). Gdyby jednak Tarantula znajdowała się nieco bliżej -- powiedzmy jakieś 1500 lat świetlnych od Ziemi, tak jak lokalne obszary gwiazdotwórcze w Mgławicy Oriona, zajmowała by ona około połowę nieba.
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
Przedstawiciel NASA: Phillip Newman,
obowiązują określone prawa.
Polityka
prywatności sieci NASA oraz ważne uwagi
Serwis prowadzony przez:
ASD w
NASA /
GSFC
oraz Michigan Tech. U.
