Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata wraz
z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
Wzdłuż Zachodniego Welonu
Źródło i prawa autorskie:
Min Xie
Opis: Delikatne z wyglądu włókna świecącego gazu po przejściu fali uderzeniowej, rozpościerają kurtynę na ziemskim niebie w tle gwiazdozbioru Łabędzia (Cygnus), tworząc zachodnią część Mgławicy Welon. Sama mgławica jest olbrzymią pozostałością po wybuchu supernowej -- rozszerzającym się obłokiem, utworzonym w wyniku wybuchu kończącego życie masywnej gwiazdy. Światło pochodzące z rzeczywistej eksplozji gwiazdy najprawdopodobniej dotarło do Ziemi ponad 5000 lat temu. Powstała w tym kataklizmie potężna międzygwiazdowa fala uderzeniowa podróżuje przez kosmos, wymiatając i wzbudzając materię międzygwiazdową. Świecące włókna są tak naprawdę podobne do długich zmarszczek na tafli wody, widzianych niemal od krawędzi, tu ciekawie rozdzielonych na atomowy wodór (barwa czerwona) i tlen (barwa błękitno-zielona). Mgławica Welon, znana także jako Pętla Łabędzia (ang. Cygnus Loop), rozciąga się obecnie na niemal 3°, lub 6 średnic Księżyca. Przekłada się to na ponad 70 lat świetlnych przy założeniu, że szacowana odległość do obiektu wynosi 1500 lat świetlnych. Ten teleskopowy obraz zachodniej części mgławicy obejmuje mniej więcej połowę tego rozmiaru. Jaśniejsze partie zachodniego Welonu są rozpoznawalne jako oddzielne mgławice. Należy tu m.in. Miotła Czarownicy, (NGC 6960) widoczna w górnej części ekspozycji, oraz Trójkąt Pickeringa (NGC 6979) poniżej i na lewo od jej środka.
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
Przedstawiciel NASA: Phillip Newman,
obowiązują określone prawa.
Polityka
prywatności sieci NASA oraz ważne uwagi
Serwis prowadzony przez:
ASD w
NASA /
GSFC
oraz Michigan Tech. U.