Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata wraz
z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Discover the cosmos!
Zobacz więcej!
212-godzinna ekspozycja Oriona
Źródło i prawa autorskie:
Stanisław Wolski,
opis: Judy Schmidt
Opis: Gwiazdozbiór Oriona (Orion) to znacznie więcej, niż trzy gwiazdy w jednym rzędzie. To kierunek w przestrzeni, który jest bogaty w imponujące mgławice. Aby bardziej docenić ten dobrze znany pas nieba, na przestrzeni wielu pogodnych nocy w latach 2013-2014 wykonano niezwykle długą ekspozycję. Po 212 godzinach pracy aparatu, oraz dodatkowym roku przetwarzania wyłoniła się przedstawiona tutaj mozaika, składająca się z 1400 ekspozycji i rozciągająca się na obszarze ponad 40 razy większym niż Księżyc. Spośród wielu interesujących szczegółów, które stały się widoczne, najbardziej przyciągają wzrok Pętla Barnarda, czyli jasne, czerwone włókno wyginające się w dół od środka zdjęcia. Olbrzymia, czerwona mgławica w pobliżu góry zdjęcia to nie jest Mgławica Rozeta, ale większa, lecz mniej znana mgławica Lambda Orionis. Mgławicę Rozeta jednak również widać. To biało-czerwona mgławica u góry, po lewej. Jasna, pomarańczowa gwiazda zaraz nad środkiem zdjęcia to Betelgeza, a jasna, niebieska gwiazda u dołu, po prawej to Rigel. Inne, nie mniej słynne mgławice to Mgławica Głowa Wiedźmy, Mgławica Płomień, Mgławica Futro Lisa, oraz, jeśli tylko wiecie, gdzie szukać, bez porównania mniejsza Mgławica Koński Łeb. Jeszcze słowo o słynnych trzech gwiazdach w pasie Łowcy - na tym bogatym zdjęciu trudno je zlokalizować, jednak uważne oko znajdzie je zaraz poniżej i na prawo od środka.
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
Przedstawiciel NASA: Phillip Newman,
obowiązują określone prawa.
Polityka
prywatności sieci NASA oraz ważne uwagi
Serwis prowadzony przez:
ASD w
NASA /
GSFC
oraz Michigan Tech. U.
