Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata
wraz
z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
Tereny Tarantuli
Źródło i prawa autorskie:
obróbka graficzna -
Robert Gendler
Dane -
Hubble Tarantula Treasury,
Europejskie Obserwatorium Południowe ESO,
Teleskop Kosmiczny Jamesa Webba JWST,
Amateur Sources
Opis: Mgławica Tarantula, znana także jako 30 Doradus, ma ponad 1 000 lat świetlnych średnicy. To olbrzymi obszar gwiazdotwórczy położony wewnątrz naszej galaktycznej sąsiadki, Wielkiego Obłoku Magellana (ang. Large Magellanic Cloud). Rozciąga się on na blisko 180 tysięcy lat świetlnych i jest największym i najbardziej gwałtownym obszarem formowania się gwiazd w naszej Lokalnej Grupie galaktyk. Kosmiczny pajęczak rozciąga się na całym obszarze tego wspaniałego widoku, powstałego na podstawie danych z zarówno wielkich kosmicznych, jak i naziemnych teleskopów. Wewnątrz Tarantuli (NGC 2070) intensywne promieniowanie, wiatry gwiazdowe i fale uderzeniowe supernowych z centralnej, młodej gromady masywnych gwiazd skatalogowanej jako R136 podtrzymują świecenie mgławicy i kształtują pajęcze włókna. Wokół Tarantuli znajdują się inne formujące gwiazdy obszary z młodymi gromadami, włóknami i rozdmuchanymi bąblowatymi obłokami. W istocie na kadrze znajduje się miejsce najbliższej supernowej w nowoczesnej historii, SN 1987A w prawym dolnym rogu. Bogate pole obejmuje około 2 stopnie lub cztery rozmiary kątowe Księżyca w południowej konstelacji Złotej Ryby (Dorado). Lecz gdyby mgławica Tarantula była bliżej nas, powiedzmy tylko 1500 lat świetnych stąd, tak jak pobliski nam obszar gwiazdotwórczy Mgławicy w Orionie, zajmowałaby nawet do połowy ziemskiego nieba.
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
Przedstawiciel NASA: Phillip Newman,
obowiązują określone prawa.
Polityka
prywatności sieci NASA oraz ważne uwagi
Serwis prowadzony przez:
ASD w
NASA /
GSFC
oraz Michigan Tech. U.
