Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata
wraz
z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
Promieniowanie X z pozostałości supernowej SN 1006
Źródło:
NASA/CXC/P. Frank Winkler
(Middlebury College)
Opis: To, co wygląda, jak puchata kula jest pozostałością po najjaśniejszej supernowej, którą zarejestrowano w historii ludzkości. Zauważono ją w roku 1006 n.e., gdy rozświetliła nocne niebo ponad obszarami znanymi obecnie jako Chiny, Egipt, Irak, Włochy, Japonia i Szwajcaria. Obłok rozprzestrzeniających się resztek gwiezdnego wybuchu, znaleziony w południowej konstelacji Wilka (Lupus), wciąż prezentuje kosmiczny pokaz świetlny w całym zakresie widma elektromagnetycznego. W rzeczywistości powyższe zdjęcie powstało ze zdjęć w trzech zakresach promieniowania X, naświetlonych przez krążące wokół Ziemi Obserwatorium Promieniowania X Chandra. Obłok szczątków po supernowej, znanej obecnie jako pozostałość supernowej SN 1006 wydaje się rozciągać na 60 lat świetlnych, a rozumie się ją jako pozostałość po białym karle, który był częścią układu podwójnego gwiazd. Zwarty biały karzeł stopniowo przejmował materię ze swojego towarzysza i w pewnym momencie nagromadzenie masy spowodowało wybuch termojądrowy, który zniszczył białego karła. Ponieważ odległość do tej pozostałości supernowej wynosi około 7000 lat świetlnych, ten wybuch tak naprawdę zdarzył się 7000 lat przed momentem, w którym światło dotarło do Ziemi w 1006 roku. Za źródło tajemniczych promieni kosmicznych uważa się rozchodzące się w pozostałości supernowej fale uderzeniowe, które przyspieszają cząstki do bardzo wysokich energii.
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Official: Phillip Newman
Specific rights apply.
NASA Web
Privacy Policy and Important Notices
A service of:
ASD at
NASA /
GSFC
& Michigan Tech. U.